เพลงชาติไทยแบบที่ใช้กันอยู่ทุกวันนี้ถือเป็น เพลงชาติไทยลำดับที่ 7 ซึ่งประกาศใช้ในยุค จอมพล ป. พิบูลสงคราม โดย รัฐนิยมฉบับที่ 6 เมื่อ วันที่ 10 ธันวาคม 2482 ประพันธ์ทำนองโดย พระเจนดุริยางค์ (ปิติ วาทยะกร) หรือชื่อเดิม ปีเตอร์ ไฟท์ (Peter Feit) ตั้งแต่ ปี 2475 ประพันธ์เนื้อร้องโดย พันเอกหลวงสารานุประพันธ์ (นวล ปาจิณพยัคฆ์)
ส่วนที่เหลือ ก่อนหน้านั้นมี เพลงชาติไทย ใช้มาแล้ว 6 เพลง เริ่มต้นระหว่าง ปี 2395 – 2414 ใช้ทำนองเพลง God Save the Queen ในการฝึกทหารของไทยสมัยนั้น ใช้แบบอย่างของประเทศอังกฤษ หมด ดังนั้นเพลง กอด เสฟเดอะควีน (God Save the Queen)จึงใช้เป็นเพลงเกียรติยศ ถวายความเคารพต่อพระ มหากษัตริย์ ใช้สำหรับกองทหารไทยในระหว่างปี พ.ศ. 2395 ถึง 2414 เรียกกันว่า "เพลงสรรเสริญพระบารมีอังกฤษ เป็นเพลงเกียรติยศถวายความเคารพ แด่องค์พระมหากษัตริย์โดยเรียกว่า เพลงสรรเสริญพระบารมีอังกฤษ แต่ต่อมาเมื่อ พระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร) ประพันธ์เนื้อร้องขึ้นใหม่แล้วเรียกชื่อว่า เพลงจอมราชจงเจริญ นั่นแหละจึงถือเป็น เพลงชาติลำดับที่ 1 “ความสุขสมบัติทั้งบริวาร เจริญพละ ปฏิภาณผ่องแผ้ว จงยืนพระชน...มาน นับรอบร้อย แฮ มีพระเกียรติเพริศแพร้ว เล่ห์ เพี้ยง จันทร”
ในยุค รัชกาลที่ 5 เป็นต้นมา ในปี พ.ศ. 2414 พระบาทสมเด็จ พระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จประพาส เมืองสิงคโปร์ ในขณะนั้นสิงคโปร์ยังเป็นเมืองขึ้น ของประเทศอังกฤษอยู่ กองทหารดุริยางค์ สิงคโปร์ บรรเลงเพลงกอดเสฟเดอะควีน เพื่อถวายความเคารพ
พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พระองค์ทรงตระหนักดีว่าประเทศมีความจำเป็น จะต้องมีเพลงชาติที่เป็นของตัวเองขึ้น เพื่อแสดงถึงความเป็นเอกราชของชาติครั้นเมื่อทรง เสด็จกลับถึงพระนคร จึงได้โปรดให้ตั้งคณะครูดนตรีไทยขึ้น เพื่อทรงปรึกษา หาเพลงชาต ิที่มีความเป็นไทย มาใช้แทนเพลงกอดเสฟเดอะควีน คณะครูดนตรีไทย ได้เลือก เพลงทรง พระสุบัน หรือเรียกอีกอย่างว่า เพลงบุหลันลอยเลื่อน ซึ่งเป็นพระราชนิพนธ์ของ พระบาทสม เด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย รัชกาลที่ 2 โดยนำมาเรียบเรียงใหม่ ให้มีความเป็น สากลขึ้น โดย เฮวุดเซน (Heutsen) นับเป็น เพลงชาติไทยฉบับที่สอง ใช้บรรเลงในระหว่างปี พ.ศ. 2414-2431
เพลงชาติลำดับที่ 3 นั้นเกิดขึ้นในรัชสมัย รัชกาลที่ 5 เช่นกัน โดยประพันธ์ทำนองโดย นักประพันธ์ชาวรัสเซีย ปโยตร์ สชูโรฟสกี้ (Pyotr Schurovsky) คำร้องเป็นบทพระนิพนธ์ในสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์ ใช้บรรเลงเป็นเพลงชาติในระหว่าง ปี 2431 – 2475 ใช้มายาวนานเพราะมี ท่วงทำนองไพเราะ เนื้อหาสมบูรณ์ และทุกวันนี้ก็ใช้อยู่ในนามของ เพลงสรรเสริญพระบารมี นั่นเอง
เพลงชาติลำดับที่ 4 เกิดขึ้นภายหลังจากที่ประเทศไทยได้มีการเปลี่ยนการปกครอง จากระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ มาเป็นระบอบประชาธิปไตย (24 มิถุนายน 2475) แล้ว เพลงชาติลำดับนี้เป็นเพลงชาติชั่วคราว (เนื่องจากมีการเตรียมการโดยสังเขปที่จะสร้างเพลงชาติขึ้นมาใหม่ โดยสมาชิกของคณะผู้ก่อการท่านหนึ่งมอบหมายให้ พระเจนดุริยางค์ เป็น ผู้ประพันธ์ แต่ยัง ไม่เสร็จ เลยต้องใช้ทำนองเพลงไทยเดิม คือเพลงมหาชัย ไปพลางก่อน) เจ้าพระยาธรรมศักดิ์มนตรี (สนั่น เทพหัสดิน ณ อยุธยา) เสนาบดีกระทรวงธรรมการเป็นผู้ ประพันธ์เนื้อร้อง ซึ่งมีเนื้อหาปลุกใจให้คนไทยเกิดความรักชาติ และเกิดความสามัคคี ตลอดจนให้เลื่อมใสในรัฐธรรมนูญ ซึ่งมีเนื้อร้องดังนี้
ยามอยู่คู่ฟ้าอย่าสงสัย เพราะชาติไทยเป็นไทยไปทุกเมื่อ
ชาวสยามนำสยามเหมือนนำเรือ ผ่านแก่งเกาะเพราะเพื่อชาติพ้นภัย
เราร่วมใจร่วมรักสมัครหนุน ธรรมนูญสถาปนาพรรษาใหม่
ยกสยามยิ่งยงธำรงชัย ให้คงไทยตราบสิ้นดินฟ้า
เพลงชาติลำดับนี้ใช้ในช่วงสั้น ๆ ไม่ถึง 1 เดือน ก็เปลี่ยนแปลงไป
: เจ้าพระยาธรรมศักดิ์มนตรี (สนั่น เทพหัสดิน ณ อยุธยา) เสนาบดีกระทรวงธรรมการ
เพลงชาติลำดับที่ 5 ประพันธ์ทำนองโดย พระเจนดุริยางค์ (ปิติ วาทยะกร) เมื่อ วันที่ 4 กรกฎาคม 2475 และประพันธ์เนื้อร้องโดย ขุนวิจิตรมาตรา (สง่า กาญจนาคพันธุ์) บรรเลงครั้งแรก ณ พระที่นั่งอนันตสมาคมเมื่อ วันที่ 7 กรกฎาคม 2475 แต่ก็ใช้อยู่เพียงระหว่าง ปี 2475 – 2477 โดยมีเนื้อร้องดังนี้
แผ่นดินสยามนามประเทืองว่าเมืองทอง ไทยเข้าครองตั้งประเทศเขตแดนสง่า
สืบชาติไทยดึกดำบรรพ์โบราณลงมา ร่วมรักษาเอกราชชนชาติไทย
บางสมัยศัตรูจู่มารบ ไทยสมทบสวนทัพเข้าขับไล่
ตลุยเลือดหมายมุ่งผดุงไผท สยามสมัยบุราณรอดตลอดมา
อันดินแดนสยามคือว่าเนื้อของชาติไทย น้ำรินไหลคือว่าเลือดของเชื้อข้า
เอกราชคือกระดูกที่เราบูชา เราจะสามัคคีร่วมมีใจ
ยึดอำนาจกุมสิทธิ์อิสรเสรี ใครย่ำยีเราจะไม่ละให้
เอาเลือดล้างให้สิ้นแผ่นดินไทย สถาปนาสยามให้เชิดชัย ชโย
กำเนิดของเพลงชาติลำดับที่ 6 นั้น สืบเนื่องมาจากการที่ในปีพุทธศักราช 2477 รัฐบาลได้ตั้งคณะกรรมการเพื่อพิจารณาเพลงชาติขึ้นคณะหนึ่ง โดยมีพระเจ้าวรวงศ์เธอ กรมหมื่นนราธิปพงศ์ประพันธ์ ทรงเป็นประธาน และมีกรรมการท่านอื่นร่วมด้วยดังนี้คือ พระเรี่ยมวิรัชพากย์ พระเจนดุริยางค์ หลวงชำนาญนิติเกษตร จางวางทั่ว พาทยโกศล และนายมนตรี ตราโมท คณะกรรมการชุดนี้มีหน้าที่พิจารณาเกี่ยวกับเพลงชาติโดยเฉพาะ ผลการตัดสินปรากฎว่า มีเพลงชาติแบบไทย และแบบสากล อย่างละเพลงคือ แบบไทยได้แก่เพลงชาติของจางวางทั่ว พาทยโกศลที่แต่งขึ้นจากเพลงไทยเดิมชิ่อว่า “ตระนิมิตร” ส่วนทางสากลได้แก่ เพลงของ พระเจนดุริยางค์ ที่แต่งไว้แล้ว ในเวลาต่อมาคณะกรรมการชุดนี้ ได้พิจารณาว่า เพลงชาตินั้นควรจะมีลักษณะ ที่บ่งบอกถึงความศักดิ์สิทธิ์ ถ้ามีสองเพลงอาจทำให้ความศักดิ์สิทธิ์ลดลง จึงร่วมกันพิจารณาใหม่ ในที่สุดตกลงว่าให้มีทางสากลเพลงเดียวคือ แบบทำนองสากลของพระเจนดุริยางค์ จึงได้จัดให้มีการประกวดบทร้องขึ้นใหม่ คณะกรรมการได้สรุปผลให้บทร้องของนายฉันท์ ขำวิไล และบทร้องของขุนวิจิตรมาตรา ได้รับรางวัล และตัดสินให้บทร้องของขุนวิจิตรมาตราได้รับรางวัลชนะเลิศ
พระเจ้าวรวงศ์เธอ กรมหมื่นนราธิปพงศ์ประพันธ์
(พระนามเดิม พระเจ้าวรวงศ์เธอพระองค์เจ้าวรรณไวทยากร วรวรรณ,ม.จ.ก.,ป.จ.,ม.ป.ช.,ม.ว.ม)
หลวงชำนาญนิติเกษตร (อุทัย แสงมณี)
จางวางทั่ว พาทยโกศล
นายมนตรี ตราโมท
นายฉันท์ ขำวิไล
บทร้องที่คณะกรรมการคัดเลือกมีดังนี้
บทของนายฉันท์ ขำวิไล
เหล่าเราทั้งหลายขอน้อมกายถวายชีวิต รักษาสิทธิ์อิสระ ณ แดนสยาม
ที่พ่อแม่สู้ยอมม้วยด้วยพยายาม ปราบเสี้ยนหนามให้พินาศสืบชาติมา
แม้ถึงไทยไทยด้อยจนย่อยยับ ยังกู้กลับคงคืนได้ชื่นหน้า
ควรแก่นามงามสุดอยุธยา นั้นมิใช่ว่าจะขัดสนหมดคนดี
เหล่าเราทั้งหลายเลือดและเนื้อเชื้อชาติไทย มิให้ใครเข้าเหยียบย่ำขยำขยี้
ประคับประคองป้องสิทธิ์อิสระเสรี เมื่อภัยมีช่วยกันจนวันตาย
จะสิ้นชีพไว้ชื่อให้ลือลั่น ว่าไทยมั่นรักชาติไม่ขาดสาย
มีไมตรีดียิ่งทั้งหญิงชาย สยามมิวายอยู่มุ่งหมายเชิดชัย ไชโย
บทของขุนวิจิตรมาตรา
แผ่นดินสยามนามประเทืองว่าเมืองทอง ไทยเข้าครองตั้งประเทศเขตแดนสง่า
สืบเผ่าไทยดึกดำบรรพ์บุราณลงมา ร่วมรักษาสามัคคีทวีไทย
บางสมัยศัตรูจู่โจมตี ไทยพลีชีพร่วมรวมรุกไล่
เข้าลุยเลือดหมายมุ่งผดุงไผท สยามสมัยบุราณรอดตลอดมา
อันดินแดนสยามคือว่าเนื้อของเชื้อไทย น้ำรินไหลคือว่าเลือดของเชื้อข้า
เอกราษฎร์คือเจดีย์ที่เราบูชา เราจะสามัคคีร่วมมีใจ
รักษาชาติประเทศเอกราชจงดี ใครย่ำยีเราจะไม่ละให้
เอาเลือดล้างให้สิ้นแผ่นดินไทย สถาปนาสยามให้เทอดไท ไชโย
ในปีพุทธศักราช 2482 มีการเปลี่ยนชื่อประเทศจากคำว่า “สยาม” มาเป็น “ไทย” ทำให้จำต้องแก้ไขบทร้องในเพลงชาติด้วย รัฐบาลจึงได้จัดประกวดบทร้องเพลงชาติไทยขึ้นใหม่ผลการประกวด ปรากฎผู้ชนะได้แก่ นายพันเอกหลวงสารานุประพันธ์ (นวล ปาจิณพยัคฆ์) ส่งเข้าประกวดในนามกองทัพบก และให้ใช้ทำนองขับร้องเพลงชาติไทย ของพระเจนดุริยางค์ ตามแบบที่มีอยู่เดิม (ดังได้กล่าวแล้วในย่อหน้าแรก) กลายเป็นเพลงชาติลำดับที่ 7 (ปัจจุบัน) ซึ่งมีเนื้อร้องดังนี้
“ ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย เป็นประชารัฐ ไผทของไทยทุกส่วน
อยู่ดำรงไว้ได้ทั้งมวล ด้วยไทยล้วนหมาย รักสามัคคี
ไทยนี้รักสงบ แต่ถึงรบไม่ขลาด เอกราชจะไม่ให้ใครข่มขี่
สละเลือดทุกหยาดเป็นชาติพลี เถลิงประเทศชาติไทยทวี มีชัย ชโย ”
พันเอกหลวงสารานุประพันธ์ มีความปราบปลื้มและภาคภูมิใจเป็นอย่างยิ่ง ถึงกับได้สั่งเสียบุตร ธิดา ไว้ว่า “ฉันได้สั่งบุตรธิดาของฉันไว้ทุกคนว่า ในกาลภายหน้าเมื่อถึงวาระที่ฉันจะต้องเกษียณอายุลาโลกไปแล้ว ขณะใกล้จะขาดอัสสาสะ ขอให้หาจานเสียงเพลงชาติอันนี้ มาเปิดให้ฟังให้จงได้ เพื่อบังเกิดความชุ่มชื่นระรื่นใจ อันไม่มีเสื่อมคลายตราบสิ้นปราณ”
นายพันเอกหลวงสารานุประพันธ์ (นวล ปาจิณพยัคฆ์)
โน้ตเพลงชาติไทย ปัจจุบัน
- - ด ด- - ม ซ- - - ซ- - ซ ล- - ท ด- - ร ม- - - ม
- - ม ม- - ร ด- - ล ซ- - ล ท- - ด ม- - ด ร- - ด ด
- - - ด- - ด ด- - ด ด- - ม ซ- - - ซ- - ซ ล- - ซ ฟ
- - ล ซ- - - -- - ม -- - - ม- - ฟ ม- - - ร- - - -
- - - ร- - ม ร- - ด ด- - - -- - - ด- - ม ซ- - - ซ
- - ซ ล- - ซ ฟ- - ล ซ- - - -- - - -- - - ซ- - ล ท
- - ซ ร- - - -- - ร ล- - ท ล- - - -- - - ซ- - - ซ
- - ล ซ- - ฟ ร- - - -- - - ฟ- - ล ซ- - ม ด- - - -
- - - ด- - ม ร- - - ร- - ร ล- - - ท- - ล ซ- - - -
- - - -- - ด ด- - ม ซ- - - ซ- - ซ ล- - ท ด- - ร ม
- - - -- - - -- - ร ด- - ล ซ- - ล ท- - ด ม- - ด ร
- - ด ด- - - -- - - -
วันพุธที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2552
ประวัติเพลงชาติไทย
ตะลุยทะเลแหวก,กระบี่
วันนี้ลงใต้กันดีกว่าเน๊อะ มาพบเจอกับกระบี่ Krabi lively town lovely people "เมืองน่าอยู่ ผู้คนน่ารัก" คำขวัญสั้นๆง่ายๆแต่ได้ใจความของเมืองกระบี่ ทำให้ใครๆที่ได้อ่านจำได้อย่างรวดเร็ว เเทบไม่ต้องทวนอีกรอบ หุหุ ได้มีโอกาสไปเยื่อนกระบี่ถึงจะเป็นเพียงแค่เวลาไม่กี่วัน แต่กลับรู้สึกอิ่มกับการซึมซับบรรยกาศแบบทะเลใต้ด้านฝั่งอันดามันได้อย่างจุใจทีเดียว
ส่วนที่เหลือ
มองหาที่พักที่เป็นจุดศูนย์กลางการออกทะเลไปตามเกาะต่างๆ อย่างเช่น อ่าวนาง เริ่มทริปแรกแบบสบายๆๆ ที่ทริป 4 เกาะ คือ เกาะไก่ ที่เรียกว่าเกาะไก่ก็เพราะว่าทางด้านปลายสุดของเกาะมีหินแหลมๆ เมื่อมองขึ้นไปแล้วคล้ายคอไก่ บ้างก็ว่าคล้ายๆ ไก่งวง จะคล้ายอะไรก็แล้วแต่คนมองจะจินตนาการของแต่ละคนไม่เหมือนกัน แต่เราว่าเหมือนไก่ เกาะไก่เป็นเกาะที่เราสามารถหยุดเรือแล้วลงไปว่ายน้ำแข่งกับปลาเสือได้โดยต้องหลอกล่อปลาให้มาเล่นกับเราด้วยการให้ขนมปัง โรยไว้รอบๆตัวแล้วปลาก็จะมาอยู่ล้อมรอบเรา โอย...เสียปลาตอดๆๆ เจงๆๆ เกาะไก่ เกาะทับ แล้วก็เกาะหม้อ เป็นอีก 3 เกาะเด่นที่อยู่ในหมู่เกาะปอดะ เมื่อน้ำลด ทั้งสามเกาะจะถูกเชื่อมต่อเข้าหากัน ด้วยหาดทรายที่ขาวสะอาดทอดยาว ความสวยงามนี้เองทำให้ทั้งสามเกาะนี้นับเป็นสถานที่ท่องเที่ยว ทะเลแหวก Unseen อีกแห่งหนึ่งของเมืองไทย และเป็นที่ที่เราจะพูดถึงต่อไปนี้เอง ป่ะลุยยยย
บริเวณทะเลแหวกที่เราสามารถเดินเหยียบทรายขาวละเอียด จากเกาะหนึ่งไปยังอีกเกาะหนึ่งได้เวลาน้ำลด ซึ่งเป็นหนึ่งใน Unseen Thailand ที่เป็นความภูมิใจของชาวกระบี่ที่มีจุดสวยงามอย่างมหัศจรรย์ เช่นนี้ไว้ให้นักท่องเที่ยวทั่วโลกได้ชื่นชมกันเมื่อสันทรายโผล่เพราะน้ำลด ทะเลแหวกเกิดจากสันทรายจากเกาะสามเกะคือเกาะไก่ เกาะหม้อ เกาะทับ ทั้งสามเกาะนี้ อยู่ใกล้ๆ มีสันฐานติดกันเมื่อมีคลื่นพักทรายมาพบกันที่จุดนี้จึ่งทำให้เกิดเป็นแนวสันทรายที่สามารถเชื่อมเกาะทั้งสามเกาะนี้ให้ถึงกัน สันทรายนี้จะจมหายไปเมื่อน้ำขึ้นสูง และเมื่อน้ำลดแนวสันทรายก็จะค่อยๆโผล่ ขึ้นมาทีละนิดเหมือนกันว่าแบ่งทะเลให้แยกออกกันเป็นสามส่วน แต่ถึงสันทรายจะไม่โผล่ขึ้นมาเราก็สามารถเดินเล่นได้ หาดทรายของทะเลแหวกนั้น ขาวสะอาดจริงๆ ทุกครั้งที่น้ำท่วมทรายก็เหมือนกับเป็นการทำความสะอาดหาดทรายไปในตัว พวกเศษขยะจะหายไปตามคลื่นเมื่อน้ำขึ้น ส่วนช่วงเวลาที่ควรมาเที่ยวทะเลแหวกก็เป็นช่วง พฤศจิกายน ถึง ต้นเดือนพฤษภาคม รับรองไม่ผิดหวัง
ต่อด้วยเกาะทับ เกาะที่เราสามารถมองเห็นปะการังน้ำตื้นได้โดยที่ไม่ต้องลงไปดำกันลึกๆ....แวะพักเล่นน้ำให้ความสวยของทะเลแทรกซึกกันเข้าไปในร่างกายเลย ในบรรยากาศอันเงียบสงบ(ต้องไปวันเวลาไม่ใช่ในช่วงเทศกาลนะถึงจะได้อารมณ์อย่างที่บอก) หาดทรายขาวละเอียดที่เกาะปอดะ ความขาวสะอาดของทรายทำให้เราอดใจที่จะยอมตัวดำลงไปเล่นกับเม็ดทรายที่ละเอียด นุ่มมือ เล่นกันจนลืมเวลา ว่าเวลาได้ล่วงเลยไปเร็วมาก และแล้ววันนี้เราก็จบทริปแรกด้วยการว่ายน้ำทะเลใสนั่งเเละนอนมองฟ้าใสๆ อากาศสบายๆสดชื่นปอด บนหาดทรายขาวละเอียดนุ่ม รอที่จะพบกับความสวยงามจากธรรมชาติที่เป็นไฮไลท์ของงานก็คือ การได้นั่งรอชม รอถ่ายภาพ พระอาทิตย์ตัดกับขอบทะเล เหมือนเป็นของขวัญจากธรรมชาติปิดท้ายการเที่ยววันแรกให้สมบูรณ์แบบได้อย่างลงตัวจริงๆๆ ขอบอกว่าบรรยากาศโรแมนติกมากๆก๊าบ พี่น้อง
ส่วนเรื่องการเดินทางไปยัง ทะเลแหวก เกาะปอดะ เกาะไก่จากอ่าวนาง ก็จะมีเรือให้เช่าเหมาลำให้บริการพานักท่องเที่ยวไปเที่ยวชมทะเลแหวก หรือ หมู่เกาะปอดะซึ่งการเดินทางไปยัง ทะเลแหวก นี้จะไม่มีเรือโดยสารแบบประจำทางจะต้องเช่าเรือเหมาลำซึ่งมีให้เลือกทั้ง เรือหางยาวช้าหน่อยแต่ได้บรรยากาศ ร้อน ตื่นเต้น โต้คลื่น ถ้าไม่ใจก็อย่าเลยดีกว่า อิอิ หรืออีกแบบก็ เรือ Speed boad หรูหรา ไฮโซ หากเน้นความเร็วในการเดินทาง
ค่าใช้จ่ายสำหรับการมาเที่ยว ทะเลแหวก เกาะปอดะ เกาะไก่
แพคเก็จเดินทางโดยเรือหางยาว ราคาท่านละ 350 - 450 บาท แพคเก็จเดินทางโดยเรือสปีดโบ๊ท ราคาท่านละ 800 - 1,000 บาท ราคาจะอยู่ประมาณนี้ แต่ว่าตอนนี้น้ำมันแพงไม่รู้ว่าเท่าไหร่แว้วหง่ะ ยังไงก็น่าจะไม่แพงไปกว่านี้แล้วน้า โรงแรม & รีสอร์ทใน ทะเลแหวก เกาะปอดะ เกาะไก่ มีมากมายหลายราคามาให้เลือกสรรกัน เลือกเอาตามความชอบ ของเงินในกระเป๋านะค่ะ พักถูกๆก็ได้ เพราะว่าเราจะใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่กับทะเลมากกว่า โรงแรมเอาไว้นอนข้ามคืนเท่านั้น หุหุ ดูรายละเอียดที่พักราคาถูกได้ที่ Hotelsthailand.com ชอบสไตล์ไหนก็ลองเลือกดูนะจ๊ะ หุหุ ได้ดูภาพกันไปแล้วอยากไปมั่งม้า เตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อมรอไปอีกไม่กี่เดือนก็จะถึงฤดูที่เที่ยวทะเลแหวกกันเเล้วประมาณเดือนพฤศจิการยน - พฤษาภาคมนะ ถ้ายังไม่มีแผนการเดินทางไปเที่ยวไหนในช่วงเวลานี้ก็ลองรับทะเลแหวกเป็นหนึ่งในตัวเลือกก็ได้นะค่ะ เรียกได้ว่าไปเที่ยวที่กะบี่ที่เดียว เที่ยวได้หลายเกาะสวยๆของกะบี่ตั้งเยอะ คุ้มเกินคุ้มก๊าบ ยังไงเตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อมแล้วไปสัมผัสกับความสวยงามที่ธรรมชาติสร้างขึ้นมากันได้เลย
ส่วนที่เหลือ
มองหาที่พักที่เป็นจุดศูนย์กลางการออกทะเลไปตามเกาะต่างๆ อย่างเช่น อ่าวนาง เริ่มทริปแรกแบบสบายๆๆ ที่ทริป 4 เกาะ คือ เกาะไก่ ที่เรียกว่าเกาะไก่ก็เพราะว่าทางด้านปลายสุดของเกาะมีหินแหลมๆ เมื่อมองขึ้นไปแล้วคล้ายคอไก่ บ้างก็ว่าคล้ายๆ ไก่งวง จะคล้ายอะไรก็แล้วแต่คนมองจะจินตนาการของแต่ละคนไม่เหมือนกัน แต่เราว่าเหมือนไก่ เกาะไก่เป็นเกาะที่เราสามารถหยุดเรือแล้วลงไปว่ายน้ำแข่งกับปลาเสือได้โดยต้องหลอกล่อปลาให้มาเล่นกับเราด้วยการให้ขนมปัง โรยไว้รอบๆตัวแล้วปลาก็จะมาอยู่ล้อมรอบเรา โอย...เสียปลาตอดๆๆ เจงๆๆ เกาะไก่ เกาะทับ แล้วก็เกาะหม้อ เป็นอีก 3 เกาะเด่นที่อยู่ในหมู่เกาะปอดะ เมื่อน้ำลด ทั้งสามเกาะจะถูกเชื่อมต่อเข้าหากัน ด้วยหาดทรายที่ขาวสะอาดทอดยาว ความสวยงามนี้เองทำให้ทั้งสามเกาะนี้นับเป็นสถานที่ท่องเที่ยว ทะเลแหวก Unseen อีกแห่งหนึ่งของเมืองไทย และเป็นที่ที่เราจะพูดถึงต่อไปนี้เอง ป่ะลุยยยย
บริเวณทะเลแหวกที่เราสามารถเดินเหยียบทรายขาวละเอียด จากเกาะหนึ่งไปยังอีกเกาะหนึ่งได้เวลาน้ำลด ซึ่งเป็นหนึ่งใน Unseen Thailand ที่เป็นความภูมิใจของชาวกระบี่ที่มีจุดสวยงามอย่างมหัศจรรย์ เช่นนี้ไว้ให้นักท่องเที่ยวทั่วโลกได้ชื่นชมกันเมื่อสันทรายโผล่เพราะน้ำลด ทะเลแหวกเกิดจากสันทรายจากเกาะสามเกะคือเกาะไก่ เกาะหม้อ เกาะทับ ทั้งสามเกาะนี้ อยู่ใกล้ๆ มีสันฐานติดกันเมื่อมีคลื่นพักทรายมาพบกันที่จุดนี้จึ่งทำให้เกิดเป็นแนวสันทรายที่สามารถเชื่อมเกาะทั้งสามเกาะนี้ให้ถึงกัน สันทรายนี้จะจมหายไปเมื่อน้ำขึ้นสูง และเมื่อน้ำลดแนวสันทรายก็จะค่อยๆโผล่ ขึ้นมาทีละนิดเหมือนกันว่าแบ่งทะเลให้แยกออกกันเป็นสามส่วน แต่ถึงสันทรายจะไม่โผล่ขึ้นมาเราก็สามารถเดินเล่นได้ หาดทรายของทะเลแหวกนั้น ขาวสะอาดจริงๆ ทุกครั้งที่น้ำท่วมทรายก็เหมือนกับเป็นการทำความสะอาดหาดทรายไปในตัว พวกเศษขยะจะหายไปตามคลื่นเมื่อน้ำขึ้น ส่วนช่วงเวลาที่ควรมาเที่ยวทะเลแหวกก็เป็นช่วง พฤศจิกายน ถึง ต้นเดือนพฤษภาคม รับรองไม่ผิดหวัง
ต่อด้วยเกาะทับ เกาะที่เราสามารถมองเห็นปะการังน้ำตื้นได้โดยที่ไม่ต้องลงไปดำกันลึกๆ....แวะพักเล่นน้ำให้ความสวยของทะเลแทรกซึกกันเข้าไปในร่างกายเลย ในบรรยากาศอันเงียบสงบ(ต้องไปวันเวลาไม่ใช่ในช่วงเทศกาลนะถึงจะได้อารมณ์อย่างที่บอก) หาดทรายขาวละเอียดที่เกาะปอดะ ความขาวสะอาดของทรายทำให้เราอดใจที่จะยอมตัวดำลงไปเล่นกับเม็ดทรายที่ละเอียด นุ่มมือ เล่นกันจนลืมเวลา ว่าเวลาได้ล่วงเลยไปเร็วมาก และแล้ววันนี้เราก็จบทริปแรกด้วยการว่ายน้ำทะเลใสนั่งเเละนอนมองฟ้าใสๆ อากาศสบายๆสดชื่นปอด บนหาดทรายขาวละเอียดนุ่ม รอที่จะพบกับความสวยงามจากธรรมชาติที่เป็นไฮไลท์ของงานก็คือ การได้นั่งรอชม รอถ่ายภาพ พระอาทิตย์ตัดกับขอบทะเล เหมือนเป็นของขวัญจากธรรมชาติปิดท้ายการเที่ยววันแรกให้สมบูรณ์แบบได้อย่างลงตัวจริงๆๆ ขอบอกว่าบรรยากาศโรแมนติกมากๆก๊าบ พี่น้อง
ส่วนเรื่องการเดินทางไปยัง ทะเลแหวก เกาะปอดะ เกาะไก่จากอ่าวนาง ก็จะมีเรือให้เช่าเหมาลำให้บริการพานักท่องเที่ยวไปเที่ยวชมทะเลแหวก หรือ หมู่เกาะปอดะซึ่งการเดินทางไปยัง ทะเลแหวก นี้จะไม่มีเรือโดยสารแบบประจำทางจะต้องเช่าเรือเหมาลำซึ่งมีให้เลือกทั้ง เรือหางยาวช้าหน่อยแต่ได้บรรยากาศ ร้อน ตื่นเต้น โต้คลื่น ถ้าไม่ใจก็อย่าเลยดีกว่า อิอิ หรืออีกแบบก็ เรือ Speed boad หรูหรา ไฮโซ หากเน้นความเร็วในการเดินทาง
ค่าใช้จ่ายสำหรับการมาเที่ยว ทะเลแหวก เกาะปอดะ เกาะไก่
แพคเก็จเดินทางโดยเรือหางยาว ราคาท่านละ 350 - 450 บาท แพคเก็จเดินทางโดยเรือสปีดโบ๊ท ราคาท่านละ 800 - 1,000 บาท ราคาจะอยู่ประมาณนี้ แต่ว่าตอนนี้น้ำมันแพงไม่รู้ว่าเท่าไหร่แว้วหง่ะ ยังไงก็น่าจะไม่แพงไปกว่านี้แล้วน้า โรงแรม & รีสอร์ทใน ทะเลแหวก เกาะปอดะ เกาะไก่ มีมากมายหลายราคามาให้เลือกสรรกัน เลือกเอาตามความชอบ ของเงินในกระเป๋านะค่ะ พักถูกๆก็ได้ เพราะว่าเราจะใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่กับทะเลมากกว่า โรงแรมเอาไว้นอนข้ามคืนเท่านั้น หุหุ ดูรายละเอียดที่พักราคาถูกได้ที่ Hotelsthailand.com ชอบสไตล์ไหนก็ลองเลือกดูนะจ๊ะ หุหุ ได้ดูภาพกันไปแล้วอยากไปมั่งม้า เตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อมรอไปอีกไม่กี่เดือนก็จะถึงฤดูที่เที่ยวทะเลแหวกกันเเล้วประมาณเดือนพฤศจิการยน - พฤษาภาคมนะ ถ้ายังไม่มีแผนการเดินทางไปเที่ยวไหนในช่วงเวลานี้ก็ลองรับทะเลแหวกเป็นหนึ่งในตัวเลือกก็ได้นะค่ะ เรียกได้ว่าไปเที่ยวที่กะบี่ที่เดียว เที่ยวได้หลายเกาะสวยๆของกะบี่ตั้งเยอะ คุ้มเกินคุ้มก๊าบ ยังไงเตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อมแล้วไปสัมผัสกับความสวยงามที่ธรรมชาติสร้างขึ้นมากันได้เลย
วันพฤหัสบดีที่ 17 กันยายน พ.ศ. 2552
วันศุกร์ที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2552
ความพอดี
วันนี้ขอย้อนกลับไปสมัยราชวงศ์ซ้อง
เจ้าเมืองต้องการส่งข่าวด่วนให้แม่ทัพที่ชายแดน แต่เกรงว่าจะไม่ทันการ จึงให้ม้าตัวหนึ่งแก่ผู้นำสาร
ผู้นำสารได้ม้าแล้วก็ตีม้าเต็มเหยียด ส่วนตัวเองวิ่งตามหลังม้า ขุนนางผู้หนึ่งเห็นเข้าก็อดสงสัยไม่ได้ จึงถามว่า "เรื่องนี้เร่งด่วนนัก ทำไมเจ้าไม่ขี่ม้า"
ผู้นำสารตอบว่า
"วิ่งหกขาก็ต้องเร็วกว่าสี่ขาสิครับ"
สี่ขาเร็วกว่าสองขาก็จริงอยู่ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าหกขาต้องเร็วกว่าสี่ขา ความเป็นจริงนั้นไม่ใช่บัญญัติไตรยางค์ แต่บ่อยครั้งคนเราก็เผลอคิดอย่างนั้น เช่นคิดว่า ยิ่งมีเงินมากเท่าไร ก็ยิ่งสุขมากเท่านั้น ถ้าเงินแสนทำให้มีความสุข เงินสิบล้านก็ยิ่งทำให้สุโขสโมสรเพิ่มขึ้น แต่ชีวิตจริงหาได้เป็นเช่นนั้นไม่ มีเงินมากมายมหาศาลดังกล่าวกลับจะทำให้สุขน้อยลงกว่าตอนที่มีแค่แสน เพราะไหนจะต้องคอยห่วงกังวลว่าใครจะมาขโมยไป ไหนจะต้องครุ่นคิดว่าจะเอาเงินไปลงทุนที่ไหนถึงจะได้ผลตอบแทนสูงสุด ไหนจะต้องปวดหัวที่ใครต่อใครก็มาขอเงิน ครั้นไม่ให้ก็กลัวจะผิดใจกันแถมยังคิดไม่ตกว่าจะเอาเงินไปซื้อรถยี่ห้อไหน หรือเที่ยวประเทศไหนดี เพราะมีทางเลือกมากมายจนงงไปหมด ฯลฯ
ความสุขนั้นไม่ใช่กราฟเส้นตรงที่จะพุ่งสูงขึ้นเรื่อย ๆ ตามจำนวนเงินและทรัพย์ที่มี แต่คล้ายกับกราฟรูประฆังหรือครึ่งวงรี คือตอนที่ไม่มีเงินเลยก็ทุกข์ พอมีเงินก็เริ่มมีความสุข ทีแรกความสุขก็เพิ่มตามจำนวนเงิน แต่ถ้าเลยจุดพอดีไปแล้ว มีเงินเพิ่มขึ้นกลับจะทำให้ความสุขลดลง ถึงตอนนี้ยิ่งมีมากเท่าไร เส้นความสุขก็ยิ่งดิ่งลงมากเท่านั้น
จึงไม่น่าแปลกใจที่คนรวยล้นฟ้าส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีความสุขเท่าไร แค่จะนอนให้หลับก็ต้องกินยาเป็นกำ ถ้าไม่อยากให้ความสุขลดลง ควรกลับไปหาความพอดี ซึ่งเป็นจุดที่ความสุขพุ่งสูงสุด ความพอดีที่ว่าก็คือชีวิตที่พออยู่พอกิน ไม่ยากจนและไม่ฟุ้งเฟ้อ หากมีความสะดวกสบายพอสมควร
ถ้าสี่ขาคือความเร็วที่เหนือสองขาและหกขา ความพอดีก็คือความสุขที่เหนือความยากไร้และความฟุ้งเฟ้อนั่นเอง
ก่อนจบขอแถมเรื่องเบา ๆ ที่แฝงข้อคิดจากราชวงศ์ซ้องเช่นกัน
ชายคนหนึ่งถือไม้ยาวจะเข้าประตูเมือง ครั้งแรกถือแบบแนวตั้ง แต่เนื่องจากประตูเมืองสูงไม่พอ จึงเข้าไม่ได้ ครั้นเปลี่ยนมาถือแบบแนวนอน ก็ติดอีกเพราะประตูเมืองกว้างไม่พอ
ชายชราคนหนึ่งเห็นเข้า จึงออกความคิดว่า
"ถึงฉันจะไม่ใช่ผู้รู้ แต่ก็พอมีประสบการณ์อยู่บ้าง ทำไมเธอไม่ตัดไม้ลำนี้เป็นสองท่อนเล่า"
คุณคิดว่า เรื่องนี้แฝงข้อคิด หรือเปรียบเปรยอะไรบางอย่างเกี่ยวกับคนเราบ้างหรือไม่ ลองคิดดูเล่น ๆ ก็แล้วกัน ใครนึกออกก็ช่วยเขียนมาบอกบ้าง
เจ้าเมืองต้องการส่งข่าวด่วนให้แม่ทัพที่ชายแดน แต่เกรงว่าจะไม่ทันการ จึงให้ม้าตัวหนึ่งแก่ผู้นำสาร
ผู้นำสารได้ม้าแล้วก็ตีม้าเต็มเหยียด ส่วนตัวเองวิ่งตามหลังม้า ขุนนางผู้หนึ่งเห็นเข้าก็อดสงสัยไม่ได้ จึงถามว่า "เรื่องนี้เร่งด่วนนัก ทำไมเจ้าไม่ขี่ม้า"
ผู้นำสารตอบว่า
"วิ่งหกขาก็ต้องเร็วกว่าสี่ขาสิครับ"
สี่ขาเร็วกว่าสองขาก็จริงอยู่ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าหกขาต้องเร็วกว่าสี่ขา ความเป็นจริงนั้นไม่ใช่บัญญัติไตรยางค์ แต่บ่อยครั้งคนเราก็เผลอคิดอย่างนั้น เช่นคิดว่า ยิ่งมีเงินมากเท่าไร ก็ยิ่งสุขมากเท่านั้น ถ้าเงินแสนทำให้มีความสุข เงินสิบล้านก็ยิ่งทำให้สุโขสโมสรเพิ่มขึ้น แต่ชีวิตจริงหาได้เป็นเช่นนั้นไม่ มีเงินมากมายมหาศาลดังกล่าวกลับจะทำให้สุขน้อยลงกว่าตอนที่มีแค่แสน เพราะไหนจะต้องคอยห่วงกังวลว่าใครจะมาขโมยไป ไหนจะต้องครุ่นคิดว่าจะเอาเงินไปลงทุนที่ไหนถึงจะได้ผลตอบแทนสูงสุด ไหนจะต้องปวดหัวที่ใครต่อใครก็มาขอเงิน ครั้นไม่ให้ก็กลัวจะผิดใจกันแถมยังคิดไม่ตกว่าจะเอาเงินไปซื้อรถยี่ห้อไหน หรือเที่ยวประเทศไหนดี เพราะมีทางเลือกมากมายจนงงไปหมด ฯลฯ
ความสุขนั้นไม่ใช่กราฟเส้นตรงที่จะพุ่งสูงขึ้นเรื่อย ๆ ตามจำนวนเงินและทรัพย์ที่มี แต่คล้ายกับกราฟรูประฆังหรือครึ่งวงรี คือตอนที่ไม่มีเงินเลยก็ทุกข์ พอมีเงินก็เริ่มมีความสุข ทีแรกความสุขก็เพิ่มตามจำนวนเงิน แต่ถ้าเลยจุดพอดีไปแล้ว มีเงินเพิ่มขึ้นกลับจะทำให้ความสุขลดลง ถึงตอนนี้ยิ่งมีมากเท่าไร เส้นความสุขก็ยิ่งดิ่งลงมากเท่านั้น
จึงไม่น่าแปลกใจที่คนรวยล้นฟ้าส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีความสุขเท่าไร แค่จะนอนให้หลับก็ต้องกินยาเป็นกำ ถ้าไม่อยากให้ความสุขลดลง ควรกลับไปหาความพอดี ซึ่งเป็นจุดที่ความสุขพุ่งสูงสุด ความพอดีที่ว่าก็คือชีวิตที่พออยู่พอกิน ไม่ยากจนและไม่ฟุ้งเฟ้อ หากมีความสะดวกสบายพอสมควร
ถ้าสี่ขาคือความเร็วที่เหนือสองขาและหกขา ความพอดีก็คือความสุขที่เหนือความยากไร้และความฟุ้งเฟ้อนั่นเอง
ก่อนจบขอแถมเรื่องเบา ๆ ที่แฝงข้อคิดจากราชวงศ์ซ้องเช่นกัน
ชายคนหนึ่งถือไม้ยาวจะเข้าประตูเมือง ครั้งแรกถือแบบแนวตั้ง แต่เนื่องจากประตูเมืองสูงไม่พอ จึงเข้าไม่ได้ ครั้นเปลี่ยนมาถือแบบแนวนอน ก็ติดอีกเพราะประตูเมืองกว้างไม่พอ
ชายชราคนหนึ่งเห็นเข้า จึงออกความคิดว่า
"ถึงฉันจะไม่ใช่ผู้รู้ แต่ก็พอมีประสบการณ์อยู่บ้าง ทำไมเธอไม่ตัดไม้ลำนี้เป็นสองท่อนเล่า"
คุณคิดว่า เรื่องนี้แฝงข้อคิด หรือเปรียบเปรยอะไรบางอย่างเกี่ยวกับคนเราบ้างหรือไม่ ลองคิดดูเล่น ๆ ก็แล้วกัน ใครนึกออกก็ช่วยเขียนมาบอกบ้าง
วิธีดูแลตัวเองเมื่อต้องเดินตากฝน
วิธีดูแลตัวเองเมื่อต้องเดินตากฝน
มีเคล็ดลับการดูแลตัวเองง่ายๆ มาฝากกัน โดยเฉพาะในช่วงที่ฝนตกบ่อยๆ แบบนี้ ส่งผลให้ใครหลายคนเปียกฝนไปตามๆ กัน ขณะที่เพิ่งออกจากที่ทำงานได้ไม่นาน ฝนตกลงมาพอดี และบังเอิญคุณหาที่หลบฝนไม่ทัน หลายคนบอกว่าไม่ได้ตั้งใจจะเป็นพระเอกมิวสิกวิดีโอสักหน่อย แต่ทำอย่างไรได้ฝนตกลงมาพอดี ถ้ารอให้ฝนหยุดก็อาจจะกลับบ้านช้า ก็เลยมีบางครั้งที่ทำให้เราเผลอเดินตากฝนโดยไม่ตั้งใจ ผลที่เกิดขึ้นนอกจากเสื้อผ้าจะเปียกชื้น และร่างกายของคุณหนาวเหน็บแล้ว ยังเป็นการเสี่ยงต่อการติดเชื้อ อันเป็นต้นเหตุของการเกิดโรคผิวหนังอีกด้วย
วิธีการดูแลรักษากรณีเดินลุยฝน
1. เริ่มต้นจากการทำเสื้อผ้าให้แห้งสนิท โดยเร็ว
2. เมื่อกลับถึงบ้านให้คุณรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ทันที เหตุผลก็คือการใส่เสื้อผ้าเปียกๆ ก่อให้เกิดการหมักหมม และอาจกลายเป็นแหล่งเชื้อราโดยที่เราไม่รู้ตัวก็ได้ และอาจทำให้คุณไม่สบายเป็นหวัด รวมไปถึงเป็นปอดบวมได้อีกด้วย
3. แน่นอนที่ถุงเท้ากับรองเท้าย่อมเปียกฝน เพราะฉะนั้นให้คุณถอดออกทันที และควรเร่งทำให้แห้งแต่โดยเร็ว
4. เราควรเรียนรู้ว่าการปล่อยให้เท้าเปียกชื้นนานๆ ส่งผลให้เท้าซีด และอาจลอกเป็นขุยได้
5. คุณต้องเข้าใจว่าหากปล่อยให้เท้าชื้นนานๆ อาจจะทำให้ติดเชื้อราได้ง่าย ทั้งนี้ โรคเชื้อราที่พบบ่อยคือ ฮ่องกงฟุต โดยเฉพาะที่บริเวณซอกนิ้วเท้า
6. เมื่อกลับมาถึงบ้าน และเท้ายังเปียกชื้น อันเป็นผลมาจากการย่ำน้ำในซอยของหมู่บ้าน ให้คุณเร่งทำความสะอาดที่เท้าด้วยการฟอกสบู่ จากนั้นก็ล้างด้วยน้ำสะอาด ต่อมาก็เช็ดเท้าให้แห้ง
7. การใช้แป้งฝุ่นทาที่เท้าหลังทำความสะอาดจะช่วยให้เท้าสบายมากขึ้น
วิธีการดูแลเส้นผม
1. เมื่อกลับมาถึงบ้านให้คุณเร่งทำความสะอาดเส้นผม ด้วยการสระผมด้วยแชมพูสระผมหรือผลิตภัณฑ์ดูแลเส้นผมไปเลย
2. จำเป็นอย่างยิ่งที่คุณอาจจะต้องใช้แชมพูสระผมที่มีฤทธิ์ฆ่าเชื้อรา นั่นเป็นเพราะว่าการที่คุณเดินตากฝนนั้น อาจจะมีเชื้อโรคปะปนมา และการที่คุณไม่ยอมสระผมในค่ำคืนนั้นเลยเส้นผมของคุณอาจเกิดอาการได้รับเชื้อราและรังแคได้ เพราะฉะนั้นให้สระผมหลังจากที่คุณเพิ่งเดินตากฝน
3. ที่สำคัญก็คือคุณไม่ควรนอน ในขณะที่เส้นผมยังเปียกน้ำฝนอยู่
หลักการง่ายๆ ที่กล่าวมานี้จะช่วยให้คุณใช้ชีวิตอย่างสบายๆ ไม่ต้องวิตกกังวลกับฝนที่กระหน่ำตกลงมานัก ทว่าวิธีการที่ดีที่สุดสำหรับคุณ ก็คือ การหลีกเลี่ยง ไม่เดินตากฝนนั่นเอง
วันพฤหัสบดีที่ 10 กันยายน พ.ศ. 2552
เลือกกิน Fast-Food อย่างฉลาด ต้องทำไง?
ใครบ้างที่รู้ทั้งรู้ว่าของกินเหล่านี้เป็นตัวทำน้ำหนักทั้งนั้น แต่ก็ยังกินไม่บันยะบันยัง... และใครบ้างที่อยากเปลี่ยนพฤติกรรมการกิน Fast-Food วิธีเลือกกินต่อไปนี้อาจช่วยให้คุณได้อะไรมากกว่าอาหารจานด่วนค่ะ พิซซ่าหน้าผัก - หรือเมนูที่มีส่วนผสมของผักและผลไม้ต่างๆ จะช่วยเพิ่มกากใยอาหาร วิตามิน และเกลือแร่ที่แม้จะมีอยู่น้อยนิด แต่ก็ดีกว่ารับแป้งและไขมันไปอย่างเดียวเต็มๆ เติมได้ไม่อั้น...ไม่เอา! - ประเภทน้ำอัดลมแก้วเดียวแต่เติมหลายหน คุ้มเงินก็จริงแต่ไม่คุ้มกับสุขภาพกระดูกที่อาจพรุนได้ ในอนาคตหรอกค่ะ สั่งเป็นน้ำเปล่าหรือน้ำผลไม้สดมาดื่มจะดีกว่า สั่งชุดเล็กไว้ก่อน - เพราะความหิวบางครั้งก็เป็นแค่เพียงอารมณ์อยากกิน พอได้ลิ้มรสชาติก็หายอยากแล้ว ไม่จำเป็นต้องกินให้อิ่มแทนข้าวหรอกค่ะ แต่ถ้าหิวจริงก็อย่ารอให้หิวจัด สั่งสลัดมารองท้องก่อนจะได้ไม่ต้องกินจานหลักเข้าไปมาก ต้องใจแข็งเข้าไว้- อย่าเพิ่มชีส เพิ่มแป้ง หรือเพิ่มสารพัดความพิเศษที่เป็นคาร์โบไฮเดรตและไขมันให้กับมื้อนี้อีกเลย เพราะสิ่งที่เพิ่มขึ้นมา ก็คือน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นด้วย เท่านี้คุณก็อยู่กับอาหารที่ชื่นชอบได้ แต่ก็อย่าให้บ่อยนัก ลดและละบ้าง
บทวิเคราะห์: วิกฤตวงการยา...กับบทเรียนจากหวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่ 2009
หากมองถึงปัญหาทางด้านสาธาณสุขในการควบคุมป้องกันโรคของไทย จากกรณีการแพร่ระบาดของโรคไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่ 2009 อาจกล่าวได้ว่าการทำงานด้านสาธารณสุขในการป้องกันควบคุมโรคของไทยยังไม่เกิดประสิทธิผลอย่างเต็มที่นัก เพราะที่ผ่านมาการระบาดของโรคยังเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง รวมถึงอัตราผู้เสียชีวิตของไทยจากโรคดังกล่าว ยังมีสถิติที่สูงมากหากเทียบกับประเทศอื่นในแถบภูมิภาคเอเชีย ที่สำคัญคือ การระบาดของโรคใหม่ๆ ที่ยังคงเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องในภาวะโลกร้อนเช่นนี้ ปัญหาเหล่านี้เกิดจากปัจจัยใด สำนักข่าวแห่งชาติ ได้ประมวลปัญหาด้านสาธารณสุขของคนไทย ซึ่งพบว่ามีข้อมูลที่น่าสนใจหลายประการ ดังนี้
ปัญหาด้านการใช้ยาของคนไทย
พบว่า ปัจจุบันประเทศไทยมีการใช้ยาทั้งที่ผลิตเองในประเทศและยาที่นำเข้าจากบริษัทต่างชาติ ซึ่งในการควบคุมการใช้ยาของไทยเป็นไปตามนโยบายแห่งชาติด้านยา พ.ศ.2536 และพระราชบัญญัติยา พ.ศ. 2530 และยังคงมีการแก้ไขเพิ่มเติมในปัจจุบัน ทั้งนี้ ผศ.ภญ.สำลี ใจดี ประธานคณะกรรมการกำกับทิศทาง แผนงานฯ กล่าวในการประชุมวิชาการเพื่อการพัฒนาระบบยา ประจำปี 2552 เมื่อวันที่ 3-4 สิงหาคม ที่ผ่านมาว่า ปัญหาด้านการใช้ยาของประเทศไทยยังคงขาดทิศทางการพัฒนาระบบยา อย่างเรื่องของกฎหมายที่ยังคงล่าช้า ไม่ทันต่อสถานการณ์ รวมถึงยังคงมีการแก้ไขไม่แล้วเสร็จ ความล่าช้าเหล่านี้ รวมถึงปัจจัยการเมืองที่มีผลต่อการกำกับดูแลทำให้การขับเคลื่อนเพื่อพัฒนาระบบยาเป็นไปได้ยากและไม่มีทิศทางชัดเจน นอกจากนี้ ภญ.ศิริพร จิตรประสิทธิศิริ จากโรงพยาบาลสนามชัยเขต จังหวัดฉะเชิงเทรา นำเสนอผลการสำรวจเบื้องต้นในโรงพยาบาลรัฐ โรงพยาบาลชุมชน ร้านยา และร้านขายของชำ ใน 40 อำเภอ 20 จังหวัดของ 4 ภูมิภาค พบว่า ยาบางตัวที่ถอนทะเบียนในประเทศไทยแล้วก็ยังพบในบางพื้นที่ โดยเฉพาะร้านขายของชำทั้ง 116 แห่ง ที่มีการสำรวจนั้นพบการขายยาไม่เหมาะสมทุกแห่ง เช่น Chloramphenicol syrup ยาฆ่าเชื้อใช้ในเด็กและการเลี้ยงไก่, Oxytetracycline HCl (Noxy) ขึ้นทะเบียนยาสำหรับสัตว์ และมียาชื่อใกล้เคียงกัน แต่นำไปใช้ในคน Piroxicam (Pox-99) ยาแก้ปวดเมื่อย มีผลข้างเคียงสูง เป็นต้น เหล่านี้สะท้อนว่า มาตรการด้านการควบคุมการใช้ยาในปัจจุบัน ยังไม่สามารถควบคุมได้อย่างเต็มที่ ซึ่งหากมองถึงการจ่ายยาโอเซลทามิเวียร์ตามคลินิกต่างๆ ทั่วประเทศ ในชนิดแคปซูล ซึ่งหากจะให้เด็กกินยาจะต้องละลายยาในน้ำเชื่อมเพื่อให้เป็นชนิดน้ำ เก็บบรรจุในขวดแก้วสีชา ก่อนกินยาต้องเขย่าขวดทุกครั้ง ซึ่งหากไม่เขย่าขวดหรือนำยาไปผสมกับเครื่องดื่มอื่นเช่นนม จะทำให้เด็กได้ยาไม่ครบตามปริมาณที่ใช้ในการรักษาจึงมีโอกาสดื้อยาจะสูงมาก
ปัญหาด้านผู้บริโภค
พบว่า คนไทยมีปัญหาด้านขาดข้อมูลทางสาธารณสุข เช่น จากมาตรการป้องกันสถานการณ์ระบาดโรคไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่ 2009 ที่ผ่านมากระทรวงสาธารณสุข (สธ.) ได้มีการแจกคู่มือป้องกันโรคให้ประชาชน แต่จากการสำรวจของทางสาธารณสุขพบว่า ประชาชนส่วนใหญ่ไม่อ่านรายละเอียด จึงทำให้ไม่มีความรู้วิธีป้องกันโรคที่ถูกต้อง จึงเห็นได้ว่าประชาชนขาดความเข้าใจและไม่ใส่ใจในการควบคุมป้องกันโรคต่างๆ ที่เกิดขึ้นอย่างจริงจัง
ปัญหาด้านบุคลากรทางการแพทย์
เช่นเดียวกับแพทย์ ที่รับคู่มือแนวทางการรักษาผู้ป่วยไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่ 2009 ไป พบว่ามีเพียงร้อยละ 10 เท่านั้นที่อ่านคู่มือ แสดงให้เห็นว่า การขาดการศึกษาข้อมูลข่าวสาร ทำให้กลไกในการป้องกันโรคไม่เกิดประสิทธิผลมากนัก... ส่วนประเด็นการด้านการจ่ายยาต้านไวรัสโอเซลทามิเวียร์ตามคลินิกเอกชนในกรุงเทพฯ พบว่าคลินิกส่วนใหญ่ไม่เข้าร่วมโครงการจ่ายยาต้านไวรัสโอเซลทามิเวียร์ สาเหตุเพราะกลัวจะเพิ่มภาระการทำงาน ซึ่งพบว่าจังหวัดที่มีคลินิกเข้าร่วมโครงการส่วนใหญ่อยู่ในเขตเทศบาลกว่าร้อยละ 80 และแพทย์ประจำคลินิกส่วนใหญ่ทำงานในโรงพยาบาลรัฐด้วย จึงมีความเข้าใจแนวทางการรักษาดีกว่า ทั้งหมดนี้ ถือเป็นปัญหาของไทยที่อาจต้องมีการย้อนกลับมามองตนเองให้มากขึ้น เพราะในปัจจุบัน การระบาดของโรคอุบัติใหม่และโรคอุบัติซ้ำ เริ่มทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ อย่างกาฬโรคปอดในจีน มาตรการในการควบคุมป้องกันที่ออกมาเพียงกำหนดกฎเกณฑ์จึงอาจไม่มีความหมาย หากไม่ได้มีการพัฒนาปัญหาจากระบบและบุคคลากรในสังคม
อาหาร 8 ชนิดสร้างภูมิสู้...หวัด
อาหาร 8 ชนิดสร้างภูมิสู้...หวัด
การรับประทานอาหารที่มีประโยชน์โดยเฉพาะ อาหาร 8 ชนิดดังต่อไปนี้ที่เชื่อว่าอาจให้ผลในการช่วยเพิ่มภูมิต้านทานป้องกันหรือลด ความรุนแรงของหวัด ประกอบด้วย
1. อาหารรสเผ็ดรวมทั้งเครื่องเทศ เช่น กระเทียม พริก ลดอาการคัดจมูก ช่วยให้หายใจโล่งขึ้น
2. กระเทียม ช่วยลดอาการหวัด จะเติมลงในอาหารหรือเคี้ยวสดๆ วันละ 1 - 2 กลีบก็ได้
3. ดื่มน้ำมากๆ แทนที่จะดื่มกาแฟ น้ำอัดลม หรือเครื่องดื่มที่มีรสหวาน อาจดื่มน้ำผลไม้คั้นสดบ้างเพื่อเสริมวิตามินซี เครื่องดื่มร้อนที่ช่วยได้ เช่น ชา น้ำมะนาวอุ่นๆ จะช่วยลดเสมหะได้
4. ซุปไก่ร้อนๆ ช่วยลดอาการคัดจมูก อาจเติมผักหลายๆ สี เพื่อเพิ่มสารแอนติออกซิแดนต์ ทำให้ร่างกายแข็งแรง มีสุขภาพดี ซุปไก่ที่ผ่านกระบวนการตุ๋นเคี่ยวนานๆ จนโปรตีนย่อยสลายเป็นไดเปปไทด์ อาจช่วยกระตุ้นภูมิคุ้มกัน ช่วยให้ร่างกายสดชื่น และยังให้โปรตีนที่ดีต่อร่างกายด้วย
5. สารต่อต้านอนุมูลอิสระ เช่น เบต้าแคโรทีน (วิตามินเอ) วิตามินซี วิตามินอี ช่วยกำจัดสิ่งแปลกปลอมหรือเชื้อโรคเข้าสู่ร่างกาย ป้องกันการติดเชื้อ ผักและผลไม้ที่มีสารต้านอนุมูลอิสระสูง เช่น แครอท ผักใบเขียวจัด ส้ม ฝรั่ง องุ่น แคนตาลูป มะละกอสุก เป็นต้น
6. ผลไม้ตระกูลส้ม ซึ่งมีวิตามินซีสูง ช่วยลดความเสี่ยงการติดหวัดโดยเฉพาะผู้ที่สูบบุหรี่หรืออยู่ในแวดวงคนสูบ บุหรี่ บุหรี่เองเพิ่มความเสี่ยงการเป็นหวัดและทำให้ร่างกายต้องการวิตามินซีสูง ขึ้น
7. อาหารอื่นๆ ที่เป็นแหล่งวิตามินซี เช่น ฝรั่ง พริกหวาน สตรอเบอร์รี่ สับปะรด กะหล่ำปลี ล้วนแล้วแต่ช่วยเพิ่มภูมิต้านทาน
8. ขิง ช่วยลดอาการหวัดและป้องกันหวัด น้ำขิงร้อนๆ ผสมกระเทียม 2 - 3 กลีบ ช่วยให้ระบบหายใจทำงานคล่องขึ้น
1. อาหารรสเผ็ดรวมทั้งเครื่องเทศ เช่น กระเทียม พริก ลดอาการคัดจมูก ช่วยให้หายใจโล่งขึ้น
2. กระเทียม ช่วยลดอาการหวัด จะเติมลงในอาหารหรือเคี้ยวสดๆ วันละ 1 - 2 กลีบก็ได้
3. ดื่มน้ำมากๆ แทนที่จะดื่มกาแฟ น้ำอัดลม หรือเครื่องดื่มที่มีรสหวาน อาจดื่มน้ำผลไม้คั้นสดบ้างเพื่อเสริมวิตามินซี เครื่องดื่มร้อนที่ช่วยได้ เช่น ชา น้ำมะนาวอุ่นๆ จะช่วยลดเสมหะได้
4. ซุปไก่ร้อนๆ ช่วยลดอาการคัดจมูก อาจเติมผักหลายๆ สี เพื่อเพิ่มสารแอนติออกซิแดนต์ ทำให้ร่างกายแข็งแรง มีสุขภาพดี ซุปไก่ที่ผ่านกระบวนการตุ๋นเคี่ยวนานๆ จนโปรตีนย่อยสลายเป็นไดเปปไทด์ อาจช่วยกระตุ้นภูมิคุ้มกัน ช่วยให้ร่างกายสดชื่น และยังให้โปรตีนที่ดีต่อร่างกายด้วย
5. สารต่อต้านอนุมูลอิสระ เช่น เบต้าแคโรทีน (วิตามินเอ) วิตามินซี วิตามินอี ช่วยกำจัดสิ่งแปลกปลอมหรือเชื้อโรคเข้าสู่ร่างกาย ป้องกันการติดเชื้อ ผักและผลไม้ที่มีสารต้านอนุมูลอิสระสูง เช่น แครอท ผักใบเขียวจัด ส้ม ฝรั่ง องุ่น แคนตาลูป มะละกอสุก เป็นต้น
6. ผลไม้ตระกูลส้ม ซึ่งมีวิตามินซีสูง ช่วยลดความเสี่ยงการติดหวัดโดยเฉพาะผู้ที่สูบบุหรี่หรืออยู่ในแวดวงคนสูบ บุหรี่ บุหรี่เองเพิ่มความเสี่ยงการเป็นหวัดและทำให้ร่างกายต้องการวิตามินซีสูง ขึ้น
7. อาหารอื่นๆ ที่เป็นแหล่งวิตามินซี เช่น ฝรั่ง พริกหวาน สตรอเบอร์รี่ สับปะรด กะหล่ำปลี ล้วนแล้วแต่ช่วยเพิ่มภูมิต้านทาน
8. ขิง ช่วยลดอาการหวัดและป้องกันหวัด น้ำขิงร้อนๆ ผสมกระเทียม 2 - 3 กลีบ ช่วยให้ระบบหายใจทำงานคล่องขึ้น
วันอังคารที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2552
วันศุกร์ที่ 28 สิงหาคม พ.ศ. 2552
กฎของเมล็ดพันธุ์ (The Apple Tree )
กฎของเมล็ดพันธุ์ (The Apple Tree )
Take a good look at an apple tree. มองดูต้นแอ๊บเปิ้ลต้นหนึ่งให้ดี There might be five hundred apples on the tree, each with ten seeds. That’s a lot of seeds! มันอาจจะมีผลแอ๊บเปิ้ลอยู่ 500 ผล แต่ละผล มีเมล็ดพันธุ์อยู่ 10 เมล็ด มันจึงเมล็ดพันธุ์จำนวนมากมาย We might ask, “Why would you need so many seeds to grow just a few more trees?” เราอาจจะถามว่า “ทำไมคุณถึงต้องใช้เมล็ดพันธุ์มากมายเพื่อที่จะปลูกต้นแอ๊บเปิ้ลเพียงไม่กี่ต้น Nature has something to teach us here. It’s telling us: “Most seeds never grow. ธรรมชาติมักจะบอกอะไรเราบางอย่าง.. มันกำลังบอกเราว่า “มีเมล็ดพันธุ์จำนวนมาก ไม่ได้เจริญงอกงาม” So if you really want to make something happen, you had better try more than once.” ฉะนั้น ถ้าคุณปรารถนาจะให้บางสิ่งบางอย่างเกิดขึ้น คุณน่าจะลองทำสิ่งนั้นมากกว่าแค่ 1 ครั้ง This might mean: นี่อาจจะหมายถึง You’ll attend twenty interviews to get one job. คุณอาจจะต้องสอบสัมภาษณ์ถึง 20 ครั้งเพื่อจะให้ได้งานสักงานหนึ่ง You’ll interview forty people to find one good employee. คุณอาจจะต้องสัมภาษณ์คน 40 คนเพื่อที่จะได้ลูกจ้างดี ๆ สักคน
You’ll talk to fifty people to sell one house, car, vacuum cleanner, insurance policy, idea...... คุณอาจจะต้องพูดกับคน 50 คนเพื่อจะได้ขายบ้านหนึ่งหลัง, รถยนต์, เครื่องดูดฝุ่น, กรมธรรม์ประกัน หรือไอเดีย And you might meet a hundred acquaintances to find one special friend. และคุณอาจจะได้พบปะคนเป็นร้อยเป็นร้อยเพื่อที่จะเจอเพื่อนดี ๆ สักคน When we understand the “Law of the Seed”, we don’t! get so disappointed. เมื่อเราเข้าใจ "กฎของเมล็ดพันธุ์" เราก็จะไม่ต้องมาคอยผิดหวัง We stop feeling like victims. Laws of nature are not things to take personally. We just need to understand them - and work with them. เราจะไม่รู้สึกว่าเราเป็นเหยื่อ กฎของธรรมชาติ ไม่ใช่สิ่งที่จะเอามาใช้ได้เองตรงๆ เราเพียงแค่ต้อง เข้าใจและลองค่อย ๆ ปฏิบัติดู IN A NUTSHELL
สั้น ๆ ง่าย ๆ ก็คือ Successful people fail more often. They plant more seeds. ผู้คนที่ประสบความสำเร็จก็ล้มเหลวได้บ่อย แต่พวกเค้าก็ใช้เมล็ดพันธุ์มากกว่า (ถึงจะประสบความสำเร็จ) When Things Are Beyond Your Control here’s a recipe for permanent misery…....... เวลาอะไร ๆ ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด… สูตรสำเร็จของคนที่ไร้ซึ่งความสุขก็คือ a) Decide how you think the world SHOULD be. 1) ตัดสินว่า โลกมันควรจะเป็นอย่างนั้น อย่างนี้ b) Make rules for how everyone SHOULD behave. 2) ตั้งกฎเกณฑ์ว่าผู้คนควรจะทำตัวยังไง Then, when the world doesn’t obey your rules, get angry! That’s what miserable people do! และ.. เมื่ออะไร ๆ ไม่เป็นไปตามกฎของคุณ… ก็โกรธซะ !! นั่นแหละ คือสิ่งที่คนไร้ความสุขเค้าทำกัน Let’s say you expect that: เอาเป็นว่า ถ้าคุณคาดหวังว่า Friends SHOULD return favours. เพื่อน ควรจะตอบแทนอะไรคุณบ้าง People SHOULD appreciate you. ผู้คนควรจะชื่นชมคุณ Planes SHOULD arrive on time. เครื่องบิน น่าจะลงตรงเวลา Everyone SHOULD be honest. ทุก ๆ คนควรจะซื่อสัตย์ Your husband SHOULD remember your birthday. สามี (แฟน) ควรจะจำวันเกิดคุณได้ These expectations may sound reasonable. ความคิดพวกนี้ ฟังดูเหมือนมีเหตุผล But often, these things won’t happen! So you end up frustrated and disappointed. แต่บ่อยครั้ง สิ่งพวกนี้ก็ไม่ได้เกิดขึ้น และ มันก็จบลงที่.. คุณรู้สึกรำคาญใจและผิดหวัง There’s a better strategy. 
Have less demands. Instead, have preferences! มันมีหลักเกณฑ์ที่ดีกว่านี้ ลดความต้องการให้น้อยลง แล้วเปลี่ยนเป็นความชอบแทน For things that are beyond your control, tell yourself: สำหรับสิ่งต่าง ๆ ที่เกินคาด ก็บอกตัวเองว่า ”I WOULD PREFER AN “A”, BUT IF “B” HAPPENS, IT’S OK TOO!” เราอยากจะให้เป็น เอ มากกว่า แต่ถ้าเป็น บี … ก็โอเค ได้เหมือนกัน This is really a game that you play in your head. It is a shift in attitude, and it gives you more peace of mind ... มันเป็นแค่เกมของความคิดในหัว คือเปลี่ยนอุดมการณ์ มันจะทำให้จิตใจคุณสุขสงบขึ้น You prefer that people are polite ... but when they are rude, it doesn’t ruin your day. You prefer sunshine ... but rain is ok! คุณอยากให้ผู้คนสุภาพ แต่ถ้าเค้าเกิดหยาบคายขึ้นมา.. มันก็ไม่ได้บ่อนทำลายวันของคุณ คุณอาจจะอยากให้ท้องฟ้าสดใส แต่ถ้าฝนเกิดตก.. ก็โอเค To become happier, we either need to ถ้าอยากจะมีความสุขมากขึ้น เราก็เลือกที่ a) change the world, or เปลี่ยนแปลงโลกทั้งใบ หรือ b) change our thinking.
It is easier to change our thinking! เปลี่ยนแปลงความ คิดเราเอง เปลี่ยนความคิดของเราเอง ง่ายกว่านะ IN A NUTSHELL สั้น ๆ ง่าย ๆ ก็คือ It’s not what happens to you that determines your happiness. สิ่งที่เกิดขึ้นกับคุณ ไม่ใช่สิ่งที่จะกำหนดความสุขของคุณ It’s how you think about what happens to you. แต่มันเป็นความคิดของคุณเองต่างหาก ความคิดต่อสิ่งที่เกิดขึ้นกับคุณ
Take a good look at an apple tree. มองดูต้นแอ๊บเปิ้ลต้นหนึ่งให้ดี There might be five hundred apples on the tree, each with ten seeds. That’s a lot of seeds! มันอาจจะมีผลแอ๊บเปิ้ลอยู่ 500 ผล แต่ละผล มีเมล็ดพันธุ์อยู่ 10 เมล็ด มันจึงเมล็ดพันธุ์จำนวนมากมาย We might ask, “Why would you need so many seeds to grow just a few more trees?” เราอาจจะถามว่า “ทำไมคุณถึงต้องใช้เมล็ดพันธุ์มากมายเพื่อที่จะปลูกต้นแอ๊บเปิ้ลเพียงไม่กี่ต้น Nature has something to teach us here. It’s telling us: “Most seeds never grow. ธรรมชาติมักจะบอกอะไรเราบางอย่าง.. มันกำลังบอกเราว่า “มีเมล็ดพันธุ์จำนวนมาก ไม่ได้เจริญงอกงาม” So if you really want to make something happen, you had better try more than once.” ฉะนั้น ถ้าคุณปรารถนาจะให้บางสิ่งบางอย่างเกิดขึ้น คุณน่าจะลองทำสิ่งนั้นมากกว่าแค่ 1 ครั้ง This might mean: นี่อาจจะหมายถึง You’ll attend twenty interviews to get one job. คุณอาจจะต้องสอบสัมภาษณ์ถึง 20 ครั้งเพื่อจะให้ได้งานสักงานหนึ่ง You’ll interview forty people to find one good employee. คุณอาจจะต้องสัมภาษณ์คน 40 คนเพื่อที่จะได้ลูกจ้างดี ๆ สักคน
You’ll talk to fifty people to sell one house, car, vacuum cleanner, insurance policy, idea...... คุณอาจจะต้องพูดกับคน 50 คนเพื่อจะได้ขายบ้านหนึ่งหลัง, รถยนต์, เครื่องดูดฝุ่น, กรมธรรม์ประกัน หรือไอเดีย And you might meet a hundred acquaintances to find one special friend. และคุณอาจจะได้พบปะคนเป็นร้อยเป็นร้อยเพื่อที่จะเจอเพื่อนดี ๆ สักคน When we understand the “Law of the Seed”, we don’t! get so disappointed. เมื่อเราเข้าใจ "กฎของเมล็ดพันธุ์" เราก็จะไม่ต้องมาคอยผิดหวัง We stop feeling like victims. Laws of nature are not things to take personally. We just need to understand them - and work with them. เราจะไม่รู้สึกว่าเราเป็นเหยื่อ กฎของธรรมชาติ ไม่ใช่สิ่งที่จะเอามาใช้ได้เองตรงๆ เราเพียงแค่ต้อง เข้าใจและลองค่อย ๆ ปฏิบัติดู IN A NUTSHELL สั้น ๆ ง่าย ๆ ก็คือ Successful people fail more often. They plant more seeds. ผู้คนที่ประสบความสำเร็จก็ล้มเหลวได้บ่อย แต่พวกเค้าก็ใช้เมล็ดพันธุ์มากกว่า (ถึงจะประสบความสำเร็จ) When Things Are Beyond Your Control here’s a recipe for permanent misery…....... เวลาอะไร ๆ ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด… สูตรสำเร็จของคนที่ไร้ซึ่งความสุขก็คือ a) Decide how you think the world SHOULD be. 1) ตัดสินว่า โลกมันควรจะเป็นอย่างนั้น อย่างนี้ b) Make rules for how everyone SHOULD behave. 2) ตั้งกฎเกณฑ์ว่าผู้คนควรจะทำตัวยังไง Then, when the world doesn’t obey your rules, get angry! That’s what miserable people do! และ.. เมื่ออะไร ๆ ไม่เป็นไปตามกฎของคุณ… ก็โกรธซะ !! นั่นแหละ คือสิ่งที่คนไร้ความสุขเค้าทำกัน Let’s say you expect that: เอาเป็นว่า ถ้าคุณคาดหวังว่า Friends SHOULD return favours. เพื่อน ควรจะตอบแทนอะไรคุณบ้าง People SHOULD appreciate you. ผู้คนควรจะชื่นชมคุณ Planes SHOULD arrive on time. เครื่องบิน น่าจะลงตรงเวลา Everyone SHOULD be honest. ทุก ๆ คนควรจะซื่อสัตย์ Your husband SHOULD remember your birthday. สามี (แฟน) ควรจะจำวันเกิดคุณได้ These expectations may sound reasonable. ความคิดพวกนี้ ฟังดูเหมือนมีเหตุผล But often, these things won’t happen! So you end up frustrated and disappointed. แต่บ่อยครั้ง สิ่งพวกนี้ก็ไม่ได้เกิดขึ้น และ มันก็จบลงที่.. คุณรู้สึกรำคาญใจและผิดหวัง There’s a better strategy. Have less demands. Instead, have preferences! มันมีหลักเกณฑ์ที่ดีกว่านี้ ลดความต้องการให้น้อยลง แล้วเปลี่ยนเป็นความชอบแทน For things that are beyond your control, tell yourself: สำหรับสิ่งต่าง ๆ ที่เกินคาด ก็บอกตัวเองว่า ”I WOULD PREFER AN “A”, BUT IF “B” HAPPENS, IT’S OK TOO!” เราอยากจะให้เป็น เอ มากกว่า แต่ถ้าเป็น บี … ก็โอเค ได้เหมือนกัน This is really a game that you play in your head. It is a shift in attitude, and it gives you more peace of mind ... มันเป็นแค่เกมของความคิดในหัว คือเปลี่ยนอุดมการณ์ มันจะทำให้จิตใจคุณสุขสงบขึ้น You prefer that people are polite ... but when they are rude, it doesn’t ruin your day. You prefer sunshine ... but rain is ok! คุณอยากให้ผู้คนสุภาพ แต่ถ้าเค้าเกิดหยาบคายขึ้นมา.. มันก็ไม่ได้บ่อนทำลายวันของคุณ คุณอาจจะอยากให้ท้องฟ้าสดใส แต่ถ้าฝนเกิดตก.. ก็โอเค To become happier, we either need to ถ้าอยากจะมีความสุขมากขึ้น เราก็เลือกที่ a) change the world, or เปลี่ยนแปลงโลกทั้งใบ หรือ b) change our thinking. It is easier to change our thinking! เปลี่ยนแปลงความ คิดเราเอง เปลี่ยนความคิดของเราเอง ง่ายกว่านะ IN A NUTSHELL สั้น ๆ ง่าย ๆ ก็คือ It’s not what happens to you that determines your happiness. สิ่งที่เกิดขึ้นกับคุณ ไม่ใช่สิ่งที่จะกำหนดความสุขของคุณ It’s how you think about what happens to you. แต่มันเป็นความคิดของคุณเองต่างหาก ความคิดต่อสิ่งที่เกิดขึ้นกับคุณ GTO คุณครูพันธ์หายาก
เมื่อ 4-5 ปีก่อนนั้น จีทีโอ คุณครูพันธุ์หายาก นั้น ก็จัดว่าเป็นการ์ตูนที่โด่งดังสุดๆในยุคนั้นเลย ถึงขนาดมีละครซีรี่ย์ และ ภาพยนตร์ ที่ดัดแปลงจากการ์ตูนเรื่องนี้มาฉายในบ้านเรา และก็ได้รับความนิยมจากบรรดาวัยรุ่นหลายๆคน ถึงจะขนาดไปเปรียบเทียบกับละครชุดนิสิตนักศึกษาเรื่องหนึ่งของบ้านเราที่ยังฉายไม่จบซะทีว่า ชอบจีทีโอมากกว่า (ทั้งๆที่มันเปรียบเทียบกันไม่ได้เลย มันคนละสไตล์กัน) และกระแสความดังของเรื่องนี้ ก็ทำให้บรรดาผู้กำกับละคร(จอมมักง่าย)ของบ้านเรา ก็นำพล็อตจากการ์ตูนเรื่องนี้ไปดัดแปลงเป็นของตนเอง และก็โดนกลุ่มนักวิชาการวิจารณ์ในแง่ลบมาแล้วเช่นกัน จีทีโอ นั้น ก็เป็น คำย่อมาจาก Great Teacher Onizuka ซึ่งก็แน่นอนว่า เรื่องนี้ มี คุณครูหนุ่ม โอนิซึกะ เอคิจิ เป็นตัวดำเนินเรื่องนั่นเอง แต่จริงๆแล้ว โดยพื้นฐานเดิมของโอนิซึกะ ก็เคยเป็นนักเรียนนักเลงที่อยู่แก๊งซิ่ง และ เคยปรากฏในผลงานเก่าของ โทรุ ฟูจิซาวะ อย่าง Bad Company และ คู่คนลุยเลอะ แต่พอมาถึงจีทีโอนั้น ก็พบได้เลยว่า ลายเส้นของผู้แต่งดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด 
ส่วนเรื่องราวที่เกิดขึ้นในจีทีโอนั้น ก็เป็นเรื่องที่ โอนิซึกะ เอคิจิ ในตอนแรกเริ่มนั้น ก็เป็นคนที่ดำเนินชีวิตไปวันๆ ไม่มีจุดหมายในชีวิต แต่ก็มีเหตุการณ์ซึ่งเป็นจุดพลิกผันในชีวิตของเขา เมื่อเขาเห็น อาจารย์คนหนึ่งกำลังเดินใกล้ชิดกับนักเรียนสาวม.ปลายคนหนึ่ง ทำให้โอนิซึกะตัดสินใจที่ทำอาชีพเป็นครู เพื่อหวังจะมีนักเรียนสาวๆมาเป็นแฟน และในที่สุดก็มาลงเอยที่โรงเรียนคิซึโชที่มี อ.เรียวโกะ ซากุไร เป็นผอ. ซึ่งประทับใจท่าทางของโอนิซึกะมาก และเห็นความหวังที่จะให้โอนิซึกะช่วยจัดระเบียบของเหล่าลูกศิษย์ที่มีปัญหาทั้งหลาย และแล้วโอนิซึกะก็ได้เป็นอาจารย์ประจำชั้นของ "อดีต 2/4"
(ปัจจุบัน 3/4) ซึ่งรวบรวมแต่เด็กที่มีปัญหา ที่มีปัญหานั้นก็เพราะเหตุการณ์ๆหนึ่งซึ่งทำให้พวกเขานั้นเปลี่ยนไป แถมเด็กเหล่านั้นเป็นเด็กม.ต้น ซึ่งผิดไปจากที่เขาหวังไว้ แล้วโอนิซึกะจะช่วยแก้ปัญหาให้ลูกศิษย์แต่ละคนของเขาได้หรือไม่ สำหรับคนที่ยังไม่เคยอ่านเรื่องนี้ และ คิดจะหามาอ่านจริงๆ นั้น ก็ขอให้ทำใจกับสิ่งที่เรื่องนี้ได้นำเสนอไป คืออ่านแล้วอย่าพยายามมองว่า เรื่องนี้มีแต่มุขตลกที่ค่อนข้างจะเจ็บตัว สองแง่สองง่าม รุนแรง เพราะจริงๆแล้วเรื่องนี้ก็ได้ส่องสะท้อนถึงสังคมปัจจุบันของญี่ปุ่นโดยตรง อ่านๆไปก็คล้ายๆกับสภาพสังคมในบ้านเราโดยเฉพาะในเมืองหลวงและเมืองใหญ่ๆ ซึ่งมีสิ่งที่คล้ายกันก็คือ ที่เป็นครอบครัวเดี่ยว พ่อแม่ไม่ค่อยจะมีเวลาดูแลลูก จนต้องต้องหาอะไรมายึดเหนี่ยวจิตใจ ซึ่งสิ่งนั้นก็คือ เพื่อน และเพื่อนนั้นก็มีผลในการดำเนินชีวิตของเรา ถ้าคบเพื่อนที่ไม่ดี อาจทำให้เราต้องมั่วสุมกับยาเสพย์ติด อบายมุขทั้งหลาย หรือบางทีอาจโดนหลอกให้ไปขายตัวหรือถูกกระทำทางเพศ และอีกอย่างสังคมญี่ปุ่นเป็นสังคมที่มีการแข่งขันสูง จนทำให้คนที่แพ้อาจต้องโดนดูถูก อับอาย หรือเลวร้ายที่สุดก็คือฆ่าตัวตาย ซึ่งในสังคมญี่ปุ่นนั้นมีทั้งหมด และในเมื่อหาใครเป็นที่พึ่งไม่ได้ สิ่งสุดท้ายที่มาเป็นที่พึ่งได้ก็คือ
คนที่เข้าใจในตัวเราและยอมรับในตัวเรา ซึ่งในเรื่องนี้ก็บ่งบอกไว้ชัดเจนว่า เป็นโอนิซึกะ ซึ่งสามารถเอาเด็กที่มีปัญหาเหล่านั้นได้อยู่หมัด เอาชนะใจเด็กได้ และเด็กๆก็ยอมรับในเขา ในแง่ลายเส้นนั้น ลายเส้นก็ดูดี ให้รายละเอียดดีมาก วาดผู้หญิงได้Xมากๆ ดูแล้วใช่เด็กม.ต้นจริงหรือเปล่า(ฮา) ส่วนพล็อตนั้นก็ทำได้อย่างน่าสนใจ โดยเฉพาะการผูกปมของตัวละคร โดยเฉพาะเหล่าลูกศิษย์เจ้าปัญหาของโอนิซึกะให้เห็นถึง ปม ที่มาที่ไป และ มุมมองปัญหาของลูกศิษย์วัยรุ่นของโอนิซึกะได้กว้างขึ้น ไม่ว่าจะเป็น โยชิโตะ คิคุจิ หนุ่มอัจฉริยะสมองกล มุราอิ คุนิโอะ ที่มีคุณแม่ยังสาว โยชิคาวะ โนบุรุ เด็กหนุ่มที่ขาดความกล้า โนมุระ โทโมโกะ หรือ หนูซื่อบื้อที่ขาดความมั่นใจในตัวเอง และ ชอบทำอะไรผิดพลาดจนน่ารำคาญ คันซากิ อุรุมิ เด็กสาวอัจฉริยะ แต่
มีปัญหาเกี่ยวกับคุณพ่อตัวจริงที่ให้กำเนิดเขา ไอซาวะ มิยาบิ สาวเย็นชาที่คอยหาเรื่องโอนิซึกะ แต่อีกด้าน เขาก็มีปัญหาด้านครอบครัว และ ครูประจำชั้นคนก่อนที่เป็นสาเหตุให้เพื่อนเธอถูกไล่ออก เป็นต้น และ โอนิซึกะ ก็ใช้วิธีแก้ปัญหาที่ไม่เหมือนใครมาจัดการกับเหล่านักเรียนเจ้าปัญหาให้พวกเขามีความสุข และใช้ชีวิตที่ถูกต้อง นอกจากโอนิซึกะ จะต้องแก้ปัญหากับเหล่านักเรียนของเขา แต่เขาจะต้องแก้ปัญหาให้กับเหล่าอาจารย์คนอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็น อ.ฟุยุซึกิ อาซึสะ ที่หน่อมแน้มเกินกว่าจะเป็นครู แถมโดนลูกศิษย์แกล้งบ่อย อ.เทชิงาวาระ ซึงุรุ 
อาจารย์คณิตศาสตร์ผู้แอบหลงรักอ.ฟุยุซึกิแบบสุดขั้ว แถมมีความหลังฝังใจกับครอบครัวตัวเอง และ อ.อุจิยามาดะ ฮิโรชิ รองอาจารย์ใหญ่ที่เห็นชื่อเสียง และ เรื่องของตนเองดีกว่าส่วนรวม เป็นต้น ตัวเนื้อเรื่องถือว่าทำได้เยี่ยมตรงที่มีการผูกเรื่องให้ชวนติดตามว่า ความลับของแต่ละคนนั้นเป็นอย่างไร เหตุการณ์ที่ทำให้ห้อง2/4เปลี่ยนแปลงนั้นคืออะไร แล้วโอนิซึกะจะจัดการกับพวกเขาอย่างไร รวมทั้งมุขตลกที่สอดแทรก เหตุการณ์ที่ทำให้ชวนอมยิ้มด้วยทำให้คลายเครียดได้มาก แม้ว่าหลายมุขนั้นอาจไม่เหมาะสมกับผู้อ่านบางกลุ่ม และฉากสะท้อนสังคมก็ทำได้ไม่มีที่ติ แต่ก็มี
จุดผิดพลาดอย่างมหันต์ คือ อ่านมาจนจบ25เล่ม ก็มีอยู่บางจุดที่ผู้แต่งยังไม่ได้เฉลย ปล่อยให้ค้างคา โดยเฉพาะ ปัญหาของ วาคุอิ มายุ แล้วตกลงว่ามายุเขามีปัญหาอะไรกับครอบครัวเหรอ? บอกให้เคลียร์ๆหน่อย และ การ์ตูนเรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่องที่มีตัวละครเยอะเหมือนกัน จนทำให้ตัวละครบางตัวที่มีบทเด่นตั้งแต่ช่วงแรกๆนั้น กลับไม่ค่อยมีบทบาทในช่วงหลังๆเลย รวมถึง การกระทำ การแสดงออกของตัวการ์ตูน โดยเฉพาะ การแก้ปัญหาแต่ละอย่างของโอนิซึกะ อาจดูไม่เหมาะสมนักสำหรับคนที่เป็นครู หรือการกระทำบางอย่างที่เกินจริงของตัวละครในเรื่อง เวลาอ่านก็ต้องใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยก็จะดีมาก
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)
